Кога во живеачката надоаѓа сиромаштијата широко зинуваат устите за мали залаци и погледите на луѓето папсуваат како оној на селанката од Пустец од чиј врзоп денеска никој не купи ништо - барем едно сунѓерче за миење садови, едно шише маслинов зејтин, една паста за бричење.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Оти при крај ручекот, а после зафатена со раскревање и миење садови, Пелагија не обрна внимание на Персините размислувања и слутења.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
- А што да речам јас! Рацете ми отпаднаа од правење јадење и миење садови.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)