мисла (имн.) - ја (зам.)

Таа мисла ја мачеше Доста, но беше уште многу рано за да презема некакви мерки.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се сеќавав на нашите ноќи поминати без сон во љубовен занос, во мислите ја доловував неговата несредена соба, пепељарата полна со отпушоци од цигари...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Но и оваа мисла ја задржа за себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едноставно оваа мисла ја шутна кога возачот го изгаси светлото во автобусот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во тие моменти најчесто мислата ја минуваше границата и запираше во светот на татковите и моите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Одеднаш некаква мисла ја подгонува.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Мислата ја оставив да истече без да ја допира песокта.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И затоа, кога мислата ја нема, се појавуваат козите, пратени од Бога да ја исправат неправдата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Билјана ги крши прстите, ја стиска устата, некаква мисла ја мачи, не ѝ дава да се смири.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Одеднаш некаква мисла ја подгонува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)