молк (имн.) - сѐ (прил.)

Планините на сабајле треба да се лижат штедро, скокотливо, одвнатре по преслапите, по пресеците, по вршниците дал-господ јазици и за на небо и за по земја и под, и над, и пред и по треба да се диши длабоко, однапред да се ублажи налетот на дневниот молк сѐ до следната средба со ноќната граматика.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ѕвезда молчи... Молкот сѐ слуша - ништо не кажува.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)