мрак (имн.) - со (предл.)

Жолта светлина се цедеше од зачадените фенерски стакла, го полнеше мракот со трептежите на светлини и сенки.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Оттука Качак почна да заостанува, да `ржи и да го проѕира мракот со пламенот на комитските очи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Небото, чисто и недогледно, полека го разблажи мракот со блага модрина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога мракот со сета своја моќ ја поклопи долината, не успевајќи докрај да ја зацрни снежната белина, некаде од северната страна, откај Чукарот, се извиши зловештиот, стравотен виеж.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Петко се поттргнува од огнот и го претражува мракот со поглед.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)