надеж (имн.) - погледне (гл.)

Се детска надеж погледнав во него и прашав за зелените луѓе.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Затоа притаено праша веднејќи се и претчувствувајќи - жените се враќаа од гробишта: „Пари?“ Со надеж погледнаа во него.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Со надеж погледнав во неговите долги раце, а тој, иако не гледаше во мене, ме разбра.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)