небо (имн.) - што (зам.)

Го мразев и небото што навечер се огледува во вирчето.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
На небото што пред квечерина гори во пурпур, стрвниците не престануваат да кружат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)