36. ЖЕНА МЛАДА, А ВИНО СТАРО ДА СИ ЗЕМЕШ - е, тогаш од небото ѕвездите ко крушки се берат и по земјата се расфрлаат како плодородно семе за да никнат неволи по возраст што не се мерат...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Се дави светот в мрак - се гасне месечината стара: - На кое небо ѕвездите да ги барам?
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)