небо (имн.) - ѕвезда (имн.)

36. ЖЕНА МЛАДА, А ВИНО СТАРО ДА СИ ЗЕМЕШ - е, тогаш од небото ѕвездите ко крушки се берат и по земјата се расфрлаат како плодородно семе за да никнат неволи по возраст што не се мерат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Се дави светот в мрак - се гасне месечината стара: - На кое небо ѕвездите да ги барам?
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)