нос (имн.) - со (предл.)

- Не сакам отпростум да ти го тријам носот со сол.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Винстон се почешка нежно по носот со еден новински исечок.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Како? се зарадува Андон и го избриша влажниот нос со ракав.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кога толку многу ќе ми се приближи гледам дека белата кошула не му се лепи за ниеден дел на телото затоа што тој не се поти.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но дебелите жени од Галвестон се потат како коњи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Целата уште оросена со капки вода, во бикини, задишана, забришувајќи си го носот со палецот и со показалецот од десната рака, со косата од влага собрана во туфки, расфрлана преку нејзините рамена, Германија му рече: „Еве сум! Се извинувам...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Има нос со совршена форма, ни прчест ни кукаст, и кога ќе застане пред мојата машина чувствувам мирис на мистериозна колонска вода.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)