нота (имн.) - во (предл.)

Музика за клавир 1-84 (1952-56) е голем проект на испитување на несовршеноста на нотната хартија и добиениот нотен запис.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Музика на промени 1-4 (1951) е обемно дело настанато врз основа на одлуките донесени со консултирање на Ји Џинг за тоа какви звучни модели ќе бидат користени (поединечни звуци, сложени звучни структури, акорди) и во кој однос ќе бидат со параметрите-траење, темпо, динамика и др.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Организацијата на времето е спроведена просторно така што низ единица простор (2 инча=1 сек.) се добиваат инаку недостапни траења како 4/7 плус 2/3 плус 1/5 шеснаестина нота во секунда.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мириси на диви костени во зима, расцветани липи и багреми во пролет, гриз од најцрвените цреши и плав хоризонт во лето, златна боја и мирис на зачини во есен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Освежувачки, смирувачки ноти во нови утра кои ни вдахнуваат енергија, кои не воздигнуваат и ни даваат сила слободно да се нурнеме во прекрасната, идилична, раскошна светлина и светоста на новиот ден.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Пролетта стаса нова вест дека Франција го менува својот став и дека до Конференцијата на амбасадорите доставила нота во која истакнува дека причините што ги наведува Кралството на СХС се такви што треба да се земаат во предвид зашто во правниот јазик: изразот „до“ - зад кој следува име на место - имплицира дека тоа место е исклучено.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Значи, секоја нота во канонот има повеќе музички значења, а увото и мозокот на слушателот автоматски го откриваат соодветното значење од контекстот. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 21
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Проституцијата се одвива сред бел ден, токму пред очите на граѓаните, а надлежните власти не се способни да го решат проблемот - гракаше новинарката, секако со лична нота во кажаното.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ако се има предвид само застапениот корпус на раскази и ако се занемарат развојните тенденции на раскажувачката проза во современата македонска литература, како генерален впечаток се наметнува сознанието дека кај постарата генерација раскажувачи е присутна една по малку носталгично - сентиментална нота во сликањето на градот и една особена привлечност (дури би можело да се рече и опседнатост) од оној „друг” град исчезнат во природната стихија 1963-та, што не важи за помладите автори.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)