облак (имн.) - сив (прид.)

Над нив викотници и облак сива прашина. Надојдува и надотекува, се згустува, бучи, баботи, протура и рои толпата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Само облак сив чад мируваше над него како настресница.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Подмолија ја клука од коренот облак сив врз ликата ѝ тежи.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)