ограда (имн.) - во (предл.)

Рацете им беа врзани; (за среќа нив сепак ги делеше жичената ограда во дворот).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Има таква ноќ во која не постои збор Што може да ги одгатне сите лузни Има таква нож во која се распознаваат само `рѓосаните копја на оградата во дворот И некоја златокрила пеперутка што се провира низ нив Има таква ноќ во која ѕидиштата на собата се сосема голи И во која неочекувано до тебе како последна причесна Допира тешкото удирање на стар часовник
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Само еден стар сосед, кога ќе го здогледаше преку оградата во дворот, ќе му мавнеше со рака во нем знак на поздрав.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)