однос (имн.) - помеѓу (предл.)

Таму не успева да се сретне со новиот генерален директор кој одбиваше да го прими (за што напиша и посебна Изјава бр. 04-790), па неговата секретарка го препраќа кај заменик-директорот – со кого, претходно, Авдиќ имаше работено во иста канцеларија и имаше добри и коректни односи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Меѓутоа, како што често се случува во стварноста, по стапувањето на неговиот некогашен колега на новата раководна функција, односите помеѓу нив двајца значително се влошија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Опскурното се искажува во бескрајната пластична операција што ја изведува феминистичката перформерка Орлан; опскурните односи помеѓу идеалните тела се откриваат во меѓумрежниот проект Bodies Incorporated во кој на посетителите на проектот им е овозможена конструкција на сопствени тела коишто потоа дејствуваат низ пропорции и релации на една однапред програмирана корпорација.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Халил Џубран, Солза и насмевка, 1990
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
При тоа не смее да се заборави дека формата на прашањата зависи во голема мера од филозофот, неговиот метод, 40 okno.mk односно филозофскиот систем (доколку станува збор за систем), но целта останува иста - да се одгатне „загатката“ за односот помеѓу духот и телото, помеѓу менталното и физичкото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓу позначајните филозофски проблеми што до денешен ден претставуваат голема загатка се вбројува односот помеѓу духот и телото. (Во англо-саксонската филозофија познат како минд-боди проблем.)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа, се разбира, е благодарно подрачје за некои современи мрежни проекти и перформанси коишто се структуирани како непрекинато откривање на опскурното под површината на убавото тело.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Повеќето од овие прашања може да се сретнат кај многу филозофи и во различни филозофски системи.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Било да се поврзани генерално со авангардата или со нејзините манифестации какви што се надреализмот и експресионизмот, односите помеѓу танцот, индивидуалитетот и новите изразни форми (на ниво на текст или цртеж) се мошне видливи во романот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Со веста за крајот на добрите односи помеѓу Тито и Сталин, се ближеше времето на крајот на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нешто навистина ново почна да се случува и во машката мода.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мажите конечно почнаа да се натпреваруваат со жените и тоа го означи почетокот на големите социјални промени кои ја преминаа модата и го поставија праша­њето за односот помеѓу половите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Посветив цели серии на стрипови за односите помеѓу луѓето, а Дебора ги објави.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Грот: Еднаш кажа дека пишувањето го преферираш пред цртањето и дека себеси се сметаш за писател.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не знам дали некогаш ќе го остварам проектот што го имам во глава веќе неколку години: да воспоставам однос помеѓу нив и годишните времиња: Тудор би бил пролет; Џонс лето; Канингем есен; Раушенберг зима; (создавање, зачувување, уништување, мирување).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Хенриеви плочи кои го исполнуваат воздухот со рокенрол.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Откако ја погледнав, забележав дека зборот го ставил точно на средината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Идејата за науката и идејата за писмото - значи, и за науката за писмото - за нас имаат смисла единствено поаѓајќи од еден искон и во рамките на еден свет на кој веќе му беше назначен извесен поим на знакот (потаму ќе речеме поимот на знакот) и извесен поим за односите помеѓу зборот и писмото. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 49
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Помеѓу 1933-34. ја истражуваше можноста за хроматска организација на низата од 25 тона без повторување (Шест кратки инвенции, завршниот дел од триото Соло со неизоставно следење на два гласа во канон); 1935-38. користеше фиксирани ритмични структури организирани по принципот на серијална техника; од 1935. постојано прави дела во кои ја комбинира играта, филмот, театарот, ТВ-то; 1939-56. компонираше музика (Прва конструкција во метал) во која ритмичната компонента е организирана на основата на истите пропорции на малите и големите делови; 1938-51. настанаа делата во кои е нагласена (ориенталната) експресивност (Сонати и интерлудии); од 1951. ги користи “операциите на случајот” и посебните, за нивна употреба направени табели; 1952. настануваат неговите најважни откритија, помеѓу останатото и примената на несовршеноста на хартијата при одредувањето на структурата на делото според Ји Џинг; 1954 ја воведува неодреденоста, прво во делата без однапред одредени односи помеѓу деловите (Варијации); 1958. настануваат композиции без фиксирана партитура, но одредена при самата изведба; 1967. користи компјутер за одредување на звучните и композициските параметри; 1969. ги конципира делата во кои ја укинува разликата помеѓу изведувачот и слушателот (33 1/3); од 1961., кога излезе книгата Тишина, развојот и промената на музичките искуства ги следат теориските и мислените ставови кои ги изложуваше во текстовите (претставени во Маргина).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас ги следев неговите насочувања, иако сакав да изменам некои елементи, оставајќи повеќе простор на некои, или сосредоточувајќи се на силна вертикална енергија, а потоа на латентна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За Бојс, само по разбирањето на односот помеѓу слободата на поединецот и општеството е можна вистинска слобода.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бојсовата фантазија за симбиотската топ­лина 94 Margina #11-12 [1994] | okno.mk и присност помеѓу овчарот и неговите овци станала модел на неговата концеп­ција за нужно личниот однос помеѓу уметникот и публиката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа е она што апсолутно раскинува со востановената нормалност, и, според тоа, може да се најави, да се претстави, единствено како чудовишна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Каков е односот помеѓу тоа прво раѓање и она второто, кое го прет­ ставува вашето доаѓање во Франција, одењето во гимназијата Louis-le-Grand, завршниот испит, впишувањето во еден сосем нов свет? 4
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За мене беше неопходно да се оста­ви простор за трансформирање на внатрешната енергија, и така јас морав да создадам однос помеѓу телото и искуството на набљудувачот како оној помеѓу масата на материјалот на скулптурата и празнината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ричард Костеланец Џон Кејџ (1970) Кејџ (2) Имагинативна конструкција Кејџовото творештво може да се набљудува како процес на постапни промени и иновации настанати како резултат на специфичното музичко-мислено занимавање. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 171
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Значи она што се разоткрива на оваа изложба е Бојс како голем скулптор, и во овој комплексен, визионерски свет скулптурата се чини фундаментална.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Однос помеѓу објектот и настанот. Можат ли тие две да се раздвојат?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мошне рано ги читав Жид, Ниче, Валери, во осми или седми клас.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бојс секогаш зборуваше за давањето апсолутна предност на индивидуалната слобода.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И Бојсовата уметност била оздравувачка фантазија - еден вид на сизифовско оздравување при кој емоционално пореметениот пациент, борејќи се да стигне до врвот на ридот на здравјето, секогаш е во опасност повторно да се стркала доле, но кој сепак продолжува да се качува.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во почетокот на четириесеттите години настануваат Кејџовите важни познанства со уметниците - Марсел Дишан, Марс Канингем, Вирџил Томсон, Ласло Мохоли- Наѓ, Макс Ернст, Пит Мондријан, Андре Бретон кои подоцна се прошируваа и според Кејџовото признание опфаќаа влијание од неговите учители, пијанистот Ричард Булиг и композиторот Хенри Кауел, Адолф Вајс и Арнолд Шенберг, потоа композиторите и уметниците, неговите современици и истомисленици, Лу Харисон, Алан Хоуханс, Мортон Фелдман, Ерл Браун, Кристијан Волф, Дејвид Тјудор, сликарите Роберт Раушенберг и Џаспер Џонс, скулпторот Роберт Липолд, зен-учителот Д. Т. Сузуки, ботаничарот Гиј Г. Неринг, својот татко, пронаоѓачот Џон Милтон Кејџ, интелектуалците и мислителите Норман О. Браун, Маршал МекЛуан и Бакминстер Фулер, па сѐ до оние кои ги познаваше преку нивните дела - Ерик Сати, Антон Веберн и Едгар Варезе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сите тие придонесоа за промената во мојата работа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Постои, и сите знаат дека постои, мистерија, но тоа не е решение.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Порано, кога Бојс се интересираше за Штајнер, оваа духовна состојба (и величањето на индивидуалноста), наспроти националниот иден­титет беше свежа идеја, и по војната тоа беше единствениот можен пристап.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој сакал на германската публика да ѝ даде нега која ќе ја излечи од нејзините повоени чувства на лишеност, изолираност и болка, што ѝ ги нанеле очајничките промашувања на нејзината родителска држава.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова е еден од најтипичните примери во кои вештачки предизвиканата визија речиси во целина е пренесена како содржина во книжевно дело, и каде односот помеѓу дрогата и творештвото е очигледна.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
При секој обид да се пријде барем на малку посериозен начин во проучувањето на односите помеѓу материите кои ја менуваат состојбата на свеста и уметничкото творештво, уште на самиот почеток мора да се направи разлика помеѓу уметниците кои создавале под влијание на дрога и оние уметници кои со неа имале само краткотрајни искуства, повеќе како експеримент и како проверка на некои свои претпоставки, отколку поради императивната потреба да земаат дрога поради поттикнување на творечките способности.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Со овој нов член, иако (релативно доцна) се уредува еден многу важен формален аспект на договорот за вработување, сепак се остава широка можност за злоупотреба, пред се, што договорниот однос помеѓу работодавачот и работникот е однос на две формално еднакви, но фактички нерамноправни страни т.е. „помоќниот“ газда и работникот кој мора да го продава својот труд за да преживее.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Мисијата на нашата театарско-писателска делегација се очекуваше да успее, макар што патувањата од овој вид беа ставани под лупа, пред сѐ поради отпорната граница – ѕид помеѓу двете соседни земји и тешкото покревање на силите што требаше искрено да ги нормализираат односите помеѓу двете земји.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бев уверен дека таквите конструкции веројатно шетале од уста до уста, особено во деновите по моето раѓање што се поклопуваше и со деновите на ослободувањето, кога веројатно се прераскажувало учеството и на мајка ми во воените случувања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ми се беа врежале во споменот сите оние бладања на Огнена Гулева за ноќите под Сина Скала, кога во нашата куќа престојувала групата борци.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа она нејзино наметливо заблазнување заради некои божем неспорни љубовни односи помеѓу мајка ми и Ѓурчин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В ред, в ред, во создавањето на таа фама (дека Ѓурчин ми е татко) не треба да го минимизирам ни учеството на мајка ми, поточно начинот на кој таа се однесуваше кон тврдењето на Огнена Гулева.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Кој бев јас да им кажувам на овие луѓе што и како да мислат?“ се сеќава на размислувањата во својата книга од 1978 година Science in a Free Society.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Испитувањето на искуството на овој пар за односот помеѓу Џон и Ен доведе до реактивирање на старите знаења за реагирање во конфликтни ситуации; иако овој процес не е без замки, тие сега се во можност да ги решаваат расправиите околу обврските, односот со децата и имотот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој пар посведочи за неколку ситуации во кои тие биле во состојба успешно и разумно да ја разрешат расправијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Нивните предци развиле самосвојни култури, колоритни јазици, хармонични погледи за односите помеѓу човекот и човекот и човекот и природата чии остатоци се жива критика на тенденциите за одвојување, анализа, само-центричност инхерентна на западната мисла”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Значи, има меѓусебно конститутивен однос помеѓу културата и жанрот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, со малку важни исклучоци (на кои ќе се осврнам во наредните поглавја), не рекле, речиси, ништо за односот помеѓу геј- мажите и тие естетски облици, за гејноста на тие негеј- форми, ниту за причините поради кои геј- мажите лично се вложуваат во нив.37 Зашто, за нив, несомнено, машката геј- култура не е проблем.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А и кога ќе се каже тоа, не значи дека макар и оддалеку се начнало прашањето колку самото гејство е исто отаде разните национални и јазични граници ниту пак исказот се зафаќа со прашањето на динамичната, комплексна природа на односот помеѓу хомосексуалноста и глобализацијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто насетував дека таквите прашања бележат – иако на некој општествено шифриран начин – низа интуиции за односот помеѓу сексуалноста, од една страна, и културните облици, стилови на чувствување и жанрови на дискурс, од друга страна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и на најгрижливата мајка ќе ѝ биде тешко никогаш да не ѝ се испушти пред настраниот син барем ронка разочараност од него.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можноста дека мајка ти може да се сврти против тебе, да те отфрли, несомнено останува несвенливо кошмарно сценарио во умовите на многу настрани деца, извор на паника што никогаш не пресушува, што честопати се влошува поради избувливоста на емоционалните односи помеѓу геј-момчињата и нивните мајки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И хетеросексуалната желба е мистерија, се разбира, а и стрејт-луѓето можат да се впуштат во слично истражувачки претрес на односот помеѓу своите еротски желби и определени општествени форми.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Објаснувајќи ги односите помеѓу несвесните ментални состојби и свеста, Серл го формулира својот принцип на врска: „Сите несвесни интенционални состојби се во принцип достапни за свеста“. (стр. 156).
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Помалку е расправано за транс­фор­мацијата во “приватната сфера”, односот помеѓу семејството и државата, општествената позиција на жените и учеството на жените во таа трансформација.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Како што вели Катерина МекКинон, историјата на односите помеѓу мажите и жените (за разлика од историјата на сексуалноста - “историјата на она што им овозможува на историчарите да се чувствуваат секси” ) е еднолична.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Но, јас сум и во ситуација во која односот помеѓу дисциплината и она што треба да се дисциплинира секогаш е отворен.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Односите помеѓу гемиџиите и ЦК не можеле да се средат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За Дерида секогаш ќе постојат размаци, одложувања, текстуалноста не како однос помеѓу авторитативниот текст и неговите коментари во фрагменти, туку секогаш веќе фрагменти, грами и диференции, како што тој ги нарекува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес може да се појави во две одломки што ја опкружуваат Џојсовата одломка, но тоа се две различни траги, од кои не би можеле да го изградиме, или реконструираме, хипостазираниот БОРХЕС, кој би можел да ни даде објаснување за текстот на Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бидејќи Дерида нѐ предупреди на значајноста на ваквите надворешни, “гранични” елементи како што се епиграфите, накусо ќе ги разгледам можните значења на тие одломки од Борхес и Џојс во врска со “Платоновата фармација” како посреден начин да се изнесат некои согледувања за односот помеѓу Борхес и Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас на тие работи гледам како од стојалиште на човек кој се бави со книжевна критика и со историја на литература, а не од стојалиште на филозоф, и, се разбира, не ме интересира состојбата на критичкиот дискурс на трагата на Дерида и Борхес.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ние бевме првата генерација девојки родени по настанувањето на зборот “сексуалност” во 1859 година, ние бевме девојки во она време кога интимниот однос помеѓу машкото и женското тело некои го нарекуваа ”телесен чин”, други - “венеричен чин”, трети - “нагон за расплодување”, и тоа физичко соединување на двата пола беше исчекувано со идеализирање, но беше сфаќано и како деградација, а понекогаш за исто суштество беше и едното и другото: од тоа соединување на двете тела се очекуваше воздигнување на душата во некои небесни сфери, но и се гледаше на него како на некаква животинска активност која ја валка душата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И секогаш потоа, кога веќе не бев девојка, и се обидував да се сетам на девојките од времето кога и јас бев девојка, пред очите ми се појавуваа само оние најблиските, се сеќавав на преплашеноста во гестовите, на потреперувањето на гласовите, на воздржаноста која уште повеќе ја истакнуваше заузданата возбуда.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нивните односи беа поблиски отколку само како однос помеѓу професор и студент: Мисирков често го посетуваше домот на својот професор и разменуваше писма – на полски и на руски јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Значи, во текот на последниве 25 години односите помеѓу Бугарија и Македонија почиваат не врз почва на еднакви традиции и задачи, а на чисто трговска основа т.е. едниот го експлоатира другиот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Добрите односи помеѓу Грците и нас Македонците /Словените/ пак повеќе зависат од првите отколку од нас.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бугарија и да водеше „самостојна” и „национална” политика, т.е. да беше орудие на Тројниот сојуз против Русија, пак немаше да направи нешто, зашто сега ги нема тие натегнати односи помеѓу нив што беа при Стамболова.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
55. Штом ќе се установат правилни односи помеѓу нас и другите македонски – христијански и муслимански народности, штом ќе се признае нашата народност од владата на Н.Ц.В. Султанот, ќе се внесе во нуфузите името Македонец, ќе се направат првите постапки за нашето национално и религиозно ослободување од пропагандите и ќе се воведат политичките преобразувања предвидени од реформаторските сили, штом ќе се преземат мерки за економското поправување на нашите селски стопани, па и до воведувањето на сите тие подобрувања во нашето национално религиозно и економско живеење, ние – македонската интелигенција ќе треба да направиме уште едно, а тоа ќе биде и најважното: да ги вложиме сите свои физички, интелектуални и морални сили во нашата национална преродба.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нашата интелигенција досега не можеше да воспостави најпожелни односи помеѓу нас и другите македонски народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Невестата е изедначена со темјанушката, која, пак, од своја страна, изедначена со Ергенот го симболизира андрогинството. Невестата и Ергенот пак се едно.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Да обрнеме внимание, сега, дека Duchamp-овиот портрет на налепницата од шишенцето за Belle Haleine, Eau de Voilette, ја прикажува пред сѐ неговата глава, и дека односот помеѓу зборовите „глава“ и „сад“ може да се согледа како во светлината на етимолошката анализа, така и во алхемиската традиција.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Многу покорисен пристап кон проучувањето на системите на писмо е класификацијата на оние што покажуваат јасен однос помеѓу симболите и гласовите на јазикот (фонолошките системи) и оние кај кои тој однос не постои (нефонолошки системи).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Актуалностите подразбираат веќе конституирани индивидуи, и одредувања според начинот на вообичаените точки, додека односот помеѓу актуалното и виртуалното ја обликува индивидуацијата на дело, односно сингуларизацијата на точките за коишто е значајно дека мора да се одреди во секој од случаите.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Секој третиран турцизам за нив отвораше нови хоризонти во расветлувањето на односите помеѓу луѓето.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По ослободувањето на Климент од Голи Оток, откако се нормализираа односите помеѓу Југославија и СССР, тој првин беше вработен како професор по француски јазик во едно основно училиште, а потоа беше унапреден како соработник во Државниот архив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тука го запозна и пријателот на својот живот Климент Камилски, кој по робијата во злогласниот јадрански Голи Оток и наводната рехабилитација, по нормализацијата на односите помеѓу Титова Југославија и СССР, во времето на падот на сталинизмот, беше вработен во Архивот, под постојана контрола на режимот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но по долгата расправа само за десет турцизми, тие имаа чувство дека ги очекуваше работа, која ако се одвиваше со досегашното темпо, немаше да заврши и до крајот на нивните животи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Она што беше важно беа односите помеѓу поединците и еден сосем бескорисен гест, едно гушкање, една солза, еден збор кажан на човек на умирање, можеше да содржи вредност во себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Младиот Хичкок од Госпоѓата што исчезнува, со весела природа и полн со полет, не би бил способен да ги сними чувствата кои Џејмс Стјуарт ги носи во Вртоглавица, дело на зрелоста, лирски коментар за односот помеѓу љубовта и смртта. 16 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Честите телефонски разговори се рутина во односите помеѓу авторот и Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Имаше чувство дека работата не ја има завршено, особено му беа загадочни односите помеѓу Едо Бранови Иле Маленко – Брзакот со што би можела да се потврди претпоставката дека зад убиството на Јован Граматниковски сепак стои нашиот Едо.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој силно ги замати езерските води, односите помеѓу луѓето.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ваков потфат заслужува внимание. (Во Париз е објавена и една книга на Старова која претставува компаративна книжевна студија за односите помеѓу Гијом Аполинер и Фаик Коница, во издание на познатиот издавач на балканските литератури „Еспри де пенинсул”, дел од докторската дисертација, одбранета пред дваесетина години на Сеучилиштето во Загреб.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Бидејќи “композиторот не е веќе оној кој на другиот му соопштува или покажува нешто”, туку изведувачот презема дел од неговата работа и одговорност во одредувањето на меѓусебните односи помеѓу музичките елементи и параметри, од слушателот се бара сосема нов пристап кон okno.mk | Margina #10 [1995] 33 делото кое настанува пред него.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Сепак, барем во еден значаен аспект нашиот современ концепт за јавниот простор е значително различен од оној на античките polis и agora.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ова исто така може да резултира со нов систем на асоцијации надвор од подрачјето на веќе воспоставените, канонизирани форми“.143 Според Димитријевиќ, уметникот е првенствено некој кој дејствува во јавен простор.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Имено, денешните теоретски согледувања за јавниот простор обично го дефинираат во опозиција на приватниот простор, и како таков тој е историски производ на развојот на модерното капиталистичко општество (промените во индустрискиот процес кои довеле до трансфигурација на односите помеѓу „домот“ и 71 „работата“)79.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Со силно разбирање на јавниот контекст, неговото впишување на алтернативни семиотички содржини во градот преку интервенции во јавниот простор воспоставува нов тип на однос помеѓу урбаната топографија и јавната уметност. 5.4.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Со умниот Делатр, во кого претседателот Ширак имаше голема доверба, успевавме да договараме значајни настани од билатералните односи помеѓу двете земји (посебно посетите на тогашниот претседател на Рерублика Македонија, Киро Глигоров, премиерот Бранко Црвенковски и други).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И покрај тоа, Adams-Webber (1979) покажа дека можеме, во принцип, операционално да дефинираме логички односи помеѓу екстензиите, или „областите на прикладност”, на било кои два конструкта преку буловата алгебра.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
На долги патеки, и когнитивната психологија и AI зависат од ова поставено функционално „каузално раздвојување” помеѓу пониските имплементациски (биолошки) нивоа на дескрипција и на когнитивните или психолошките нивоа на дескрипција (слично на односот помеѓу генетиката и хемијата која е во нејзината основа).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
[Следува дека односот помеѓу конструктите не може да се разгледува со помош на бинарната логика]; да се користи бинарната логика всушност значи да се исфрли третиот [генерички] поим, позадинската генеричка природа и да се третира биполарниот контраст како тој да може да се појави и да има значење и во изолација.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Неговата екстензионална дефиниција е во поими на сличност и контраст . . . Kelly може да примени бинарна логика третирајќи ги сличностите и разликите независно едни од други, со привремено игнорирање на третиот поим. Kelly-евиот „екстензионален” пристап на операционално дефинирање на односи помеѓу конструкти, кој ја дава логичката основа за „импликациската решетка” на Hinkle (1965), и подоцна, „биполарната импликациска решетка” на Fransella (1972), едноставно ја игнорира интензионалноста.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
5.2. AI, психологијата, и антропоцентричкото ограничување Една работа е да се набљудува дека AI е на истиот брод со когнитивната психологија (делејќи така иста судбина), но сосем е друга работа да се специфицира природата на односот помеѓу овие два сопатника. AI истражувачите разумно малку можат да сметаат дека инженерската заедница ќе креира вистински „сличен на мозок” (т.е. вид на вештачки мозок кој ги отелотворува сите релевантни аспекти на вистинските мозоци) компјутер; така, ние сме оставени со единствен избор да се искористи една алтернатива, „небиолошки интерпретативна” имплементација (т.е. компјутер) како материјална основа за нашите напори кон машинска интелигенција.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Нејасниот однос помеѓу трансценденталното и емпириското Јас е уште позначаен од политичка призма.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ова е суштински повеќе статистичка отколку логичка метода за дефинирање на односите помеѓу конструктите.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Дискусија: AI и психологијата Да го оставиме за момент Rychlack и да се свртиме кон разгледување на општиот однос помеѓу AI и психологијата.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)