око (имн.) - голем (прид.)

И пред сѐ му падна в очи големиот прст на Акакиј Акакиевич, мошне познат, со некако извиткан нокот, дебел и тврд, како оклоп на желка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ѝ се доближува загледана во полулегнатата девојка, подзастанува, некаков сомнеж ја гризе и кога се доближи на дофат на рака, застана, и се загледа во лицето и во очите големи и црни, молежливо вгледани со вкован поглед во неа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Французите застанаа зад нив, почнаа да ги загледуваат, да се чудат што станува Шишман прв го крена својот поглед со очи големи како филџани, бледи од тага.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се напи вода, иако не му се пиеше и кога ја накрена лејката, му падна в очи големата плоча над кладенец.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Црната кожа, дури и поцрна од онаа на Дине, и сенката од црните и густи веѓи, прикриваат дека со денови не било миено лицето. Очите големи и матни.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ботаниката е заменета со зоологија, а професорот е истиот : долгообраз, жолтеникав (може поради костумот), очи големи, испакнати, белките на сите страни разлеани.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)