опозиција (имн.) - присутен (имн.)

Од ова ние гледаме дека неизразливоста на différance не е некаква превртливост на Дерида, туку дека ѝ е инхерентна на логиката на неговата позиција.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Така, (4, стр. 27): ... différance, тогаш, е некаква структура И некакво движење кое веќе не може да се сфати врз основа на опозицијата присутност/отсутност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Истото ова значи дека оваа страст ја носи во себе судбината на не-задоволеност. Différance го продуцира она што го забранува, го прави возможно истото нешто што го прави невозможно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)