остен (имн.) - или (сврз.)

Беше приквечер, во лето; на сонцето, големо колку две педи, му остануваше уште само остен или уште само остен и половина за да се спушти зад Плоштина.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)