отров (имн.) - и (сврз.)

Црнецот има огромна глава и ококорени очи; во нив врие отров и омраза.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Слатки страсни јазици со с'скот врз твоите усни, преполни отров и мед.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ако не ја разбираш религијата, таа е жива сода за народните маси. Отров и умирачка.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)