пазува (имн.) - мој (прид.)

Пазува мои денес разгрнвам, - мојот е поглед ко солнце врел радоста моја ко сокол ќе летне на овој светол празничен ден!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
В пазуви мои срцево пее и јас го славам празников мој, знамето мое гордо се вее, има ли посреќен од мене кој!?
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)