папок (имн.) - му (зам.)

И од проказа сум лекувал. Калуѓер.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На Мусли бег и пазувите и папокот му се наполнија со пот; грашки пот му избија на челото, на лицето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сиот папок му беше изеден од красти.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Папокот му изврекна, папокот му искочил изгужвен, о, а.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По него, ама за чекор, скоро рамно со него, одеше Геро како асистент - снимател, со камерата на рамо, небаре со прваче на кркач, а на папокот му ѕвечкаше синџирчето со клучето и ножето, како срмен пискул за џебен саат со капаче.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)