пат (имн.) - јасно (прил.)

Барајќи го патот јасно го виде ликот на Томо - како заминува со другите ангели кон бескрајот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
За прв пат јасно како острица на нож блесна во неговата глава - жив закопан, и се виде во тој блесок како се задушува, како попусто завива за помош, како по неколку дни, избезумен и гладен, ги забуцна забите во својата измршавеност и се кине залак по залак.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)