планета (имн.) - земја (имн.)

Зашто само со такво сознание можеш да се спасиш од она што му се случило на Форест Гамп - да те лансираат во вселената заедно со жена - типична феминистка и женски мајмун-орангутан како необични примероци на човековиот род од планетата Земја.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Некои луѓе, кои ја почувствувале неговата скапоцена грижа во пресудни мигови од нивните животи, астрофизичарот Паскали го сметаа за најдобар човек на планетата Земја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„За утеха, останува само едно нешто. Останува за планетата Земја да водиме сметка така како што поединци умеат и можат да се погрижат за здравјето на своето тело и својата душа за да го поминат животот без болести, здрави и весели и со надеж дека најверојатно ќе поживеат некоја година повеќе, со добра сетнина.“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не само да ја загадуваме туку и да ја доведуваме во опасност, во таква опасност којашто се заканува да го уништи животот на планетата Земја, можеби и целиот сончев систем. Најверојатно...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кому му е грижа опстанокот на планетата Земја. Профитот треба да преживее.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Една и единствена. Инспирација со светска сила. Створение кое е неповторливо. Муза на планетата Земја.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој повторно е во право: со милениуми, апетитот за моќ, за владеење е распространет во голем број малечки или големи тирании кои цветале, се извишувале или пропаѓале, завршувале во една тиранија, со сите соништа и илузии за моќ и власт, со гладта да ја нагризуваат планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поезијата го следи човека на планетата Земја уште од самиот изгрев на неговиот живот, запрашан за неговата мистерија и неизвесност.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеби ќе го најде за миг во катедралната црква Света Софија, по речиси три децении од првото доаѓање на бреговите на Езерото, ќе трага по клучот на бравата на слободата, ќе ја најде отворена вратата на катедралната црква Света Софија, во храмот таа ноќ престорен во поетски храм на добрината и толерантноста на поворката избрани поети од светот на Езерото, татковина на животот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше дојден мигот да го ослободам ова време од себе и да го предадам на хартијата, на забележаните траги на меморијата. Времето минато крај Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ретко кој крај на живот на човек толку силно ја разбрани планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од рацете не ја испуштав книгата на Емил Сјоран. Како да ми беше сопатник во потрагата по тиранските одисеи во Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Точно беше усогласен со брзината на пулсот на планетата Земја. Се раѓаше зрелоста.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Читав, на Планетава Земја шумите биле во катастрофална положба.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Оние кревки дрвца што денес ги окопувавте ќе израснат во чудесна шума - еден дел од шумското богатство на планетава Земја!“ дорече директорот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сѐ беше во вечно заминување во кристално чистата оаза на планетата Земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Слушајќи како се соочуваа јагулите со патот кога на земјата постоеше Атлантида, и како откриваа заобиколен пат по големата фрактура на планетата Земја, тој се обидуваше во својот забрзан асоцијативен тек на имагинацијата, толку силна во егзил, да го најде следејќи го патот на јагулите, патот кон својата загубена татковина.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Синовите на Гури Порадеци, со различна среќа му се препуштија на бизнисот, а најмалиот стигна да стане и член на посадата на еден вселенски брод на НАСА, што кружел околу планетата земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ергенска вечер Последната вечер на планетата Земја.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Се викам Стивен Леонард Џонс и имам дваесет и пет години и тукушто дојдов од планетата Земја и сега стојам со своите добри пријатели Регент и Шо, покрај стариот бунар на Марс. 60
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)