полноќ (имн.) - стане (гл.)

Еден... два... три... четири... пет... шест... Шест часот! Аре, полноќ стана и уште ги нема!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Околу полноќ станаа сите тројца и уште пред зора го фатија врвот од Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)