поп (имн.) - го (зам.)

Дедот поп го ислуша коџабашијата и рече дека и тој одамна размислува, а кога, ете сега, тие сами го поткреваат тоа прашање, тој реши веднаш да им ја исполни желбата и да им го покаже својот наследник, на кого мисли да му го остави своето духовно стадо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во црквата дедот поп го најде притропот Петрета Слабиѓорев, кој смирено ја симна капата и му бакна рака, барајќи му од благословот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Попот го почеша грбот од ѕидот и се стега да проговори, божем не му се проговара.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И дури тоа така тегне, попот го смирува, му зборува, небаре оно разбира.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го тегне сиџимот и сака да се ослободи, но попот го фаќа со раце, го смирува и пак го пушта.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И како групна слика се непријатни: како да чекаат кој ќе го фати крстот штом попот го фрли.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
На шестото новороденче во таа година црните подбивачи сакаа да му дадат име Сирак, но попот го запиша во црковната книга како Никита Марко Проказник, на задоволството на Јага Перуника, им се тргаше од пат на разубавените селанки и со стара ракија во бокалче пред себе му раскажуваше на најстариот, на Богдан Јанков со козји уши и со господови тајни во себе, за природата, за Чарли Краков, за гасениците.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Попот го остави алатот на клупата, која му се служеше и како стол и како тезге за работа, поинаков, скоро непознат, без магија, во стари панталони и во кошула со многубројни риги: го загледува довчерашниот свој противник и сака да му ѕирне низ очи во душата, да најде што смислил тој и не му готви ли примка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Дури потоа попот го отпеа мртовецот, повеќе со шепот отколку со зборови, и откога тоа заврши, го спуштија сандакот во дупката, ја нафрлаа земјата, ставија крст, и на крстот напишаното име - Петре, син на Бајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Попот го сече колачот во крст.) Во име оца, сина и свјатого духа, Амин. СИТЕ: Амин.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Попот го зеде тефтерот и моливот од калуѓерот и почна да пишува: „Во лето од рождество не плоти господа и спаса нашега Исуса Христа 1563 прииде во веси сеи богомолец – черноризец, – (како се викаш, оче?) – го праша калуѓерот. – Отец Серафим – одговори овој, а попот продолжи да пишува: Отец Серафим собра милостину од...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)