Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Оваа првостепена пресуда беше доброволно извршена од страна на директорот на туженото акционерско друштво (Љ.Дракуловски) – при што немаше потреба да се иницира нова постапка за присилна наплата кај извршител.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

По окончувањето на спорот пред повисокиот суд, Зефиќ добива морална сатисфакција затоа што успева судски да го добие спорот, и се враќа на работа на место соодветно на нејзиното образование – виш соработник за управни работи.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Судијката (М.Панговска), по добиената писмена изјава за признание – поднесена во јули 2003 – од страна на директорот на туженото претпријатие, донесе пресуда врз основа на признание со којашто во целост го уважи нејзиното тужбено барање и го задолжи тужениот да и исплати:3 а) на име неисплатени плати – сума од 116.917 МКД (1.900 ЕУР); и б) на име неисплатени придонеси за пензиско и инвалидско оси- гурување да уплати во ФПИОМ – сума од 74.523 МКД (1.220 ЕУР).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Пресудата беше спроведена доброволно, без да има потреба да ја иницира понатамошна извршна постапка, на која беше решена. 77 ***

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

За В.И. ова делува изненадувачки, во позитивна смисла, бидејќи таа очекуваше процесот да трае многу подолго.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Без да имам потреба да ја покренам ногата на нешто како другите мои врсници. Еве сега кога ќе станам...

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Жабе и натаму џвакаше јатки од млади ореви, гласовито зборуваше дека во светот се вади жива вода на сто метри длабочина, понекогаш и жешка, рацете, вели, да си ги изгориш, а Паско Бачо, како човек кој не чувствува потреба да бара прецизна причина за да каже нешто кое не мора да е во вистинскиот контекст, па уште и со некое спокојство, се сврти кон мене: „И така, Симон“, вели, “во 1956 година, дури се копаше вака каналот за наводнување Камадаречко, беше среда, 21 септември, дванаесет и десет или дванаесет и петнаесет часот, не ме фаќај за зборот...“

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Лага е, си велев лежејќи во креветот на грб, со рацете прсти во прсти под тилот, ако не е лага, тогаш зошто воопшто имал потреба да го каже тоа.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Во тие подготовки вложувал сега повеќе труд и пари, покрај другото и заради потребата да го покрие колку што е можно поуспешно таканаречениот случај „Прислужничка“ и за да се претстави како човек, не само на добри намери, туку и на голема саможртва.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тој самиот сигурно не бил на местото, ниту имало потреба да биде.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Се сетив на онаа потреба на Бога, како што бев читал еден божем полушеговит текст, да го создаде светот од себични причини, од потребата да биде обожуван и од потребата да има некого в рака.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Никако не му се стануваше, размислуваше за сонот, за гласот или што и да беше веќе тоа, а можеби беше само потсвесна мисла што чувствувала дамнешна потреба да си ги протегне нозете надвор од Ид-от.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ќе го искршиме првиот ќунк на парчиња и ќе ги раз'рваме другите по него и така ќе се промолкниме еден по друг. А ми рекоа дека надвор од двориштево ѓеризот е ѕидан со плочи, четвртаст и толку широк што не ќе има потреба да го прошируваме.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Скрцнаа прешлените на вратот и се одвоија еден од друг, и кога Трајко го исправи да го грабне за гркланот, виде дека нема потреба да го прави тој замет.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ете го мојов план накусо: ние треба да почнеме со копањето уште веднаш, та до пролет да ја свршиме оваа работа, ако сте согласни, — заврши иницијаторот на бегството Никола Каранџулов и застана да ги слушне своите другари.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Многу млади почетници праат кардинални грешки при конзумирање на алкохолот и затоа чуствуем за потреба да го разјаснам процесот на пиење за да не дојде до несакани последици.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Ти обневидува видот, па не го гледаш тие тоа сите што го гледаат туку ти се привидува никој што не гледа; ти секнува жедта, па не го чувствуваш јазикот како ти талка по сувата уста како давеник што не сака да слушне за вода; ти гасне гладот, како излишна потреба да се наполни утробата во привидна компензација за секој неуспех во животот; ти се нивелира вкусот, така што ти е сеедно дали пиеш изворска вода или жива сода; ти испарува мирисот, освен на хризантемите ако воопшто испуштаат нешто додека рамнодушни ги ставаат во китки на свежите гробови.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Средбава во вагонот, а потоа и моето присуство веројатно ѝ се чинеле и премногу податлива околност за излевање на некоја нејасна завист а можеби и на горчина во која не бев упатен.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во идниот момент беше дури и поодреден: тој сметал дека трагата што ќе го доведе до татко му веројатно водела кон борците што гостувале во нивниот дом по онаа позната борба зад Сина Скала.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Мислам дека во еден момент и отворено загатна оти токму конечното заминување на мајка му ја нагласувала потребата да биде уште поупорен во потрагата по таткото.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Таа секогаш располагаше со доволно енергија но и со непоколеблива безочна упорност за да почувствува потреба да ја прикрие својата намера.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Ова особено доаѓа до израз во едно писмо што Дишан ѝ го испратил во 1957 на Американската федерација за уметност од Хјустон: „Гледачот го доведува делото во контакт со надворешниот свет преку своето дешифрирање и интерпретирање на неговите внатрешни квалитети и“, вели тој, „допринесува во креативниот чин“.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Затоа, ова имплицира дека било кој разговор ќе помогне.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Терапевтот дури и нема потреба да знае нешто друго освен како да води разговор, слично на разговорот што тој или таа може да го води во ресторан.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Тоа го изненади Баждара. Тој ја олабави раката и јас се истрганав. Но немаше потреба да бегам.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Немав потреба да разговарам со Земанек ама баш ништо; тој беше паднал во некое чудно настроение, блиску до лутина, и кога јас го прашав: „Лут си?“, тој рече: „Не, луд сум.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Луѓето често имаат потреба да говорат срамни работи; таа генитално-анална симболика е редовен состав на секоја карневалска атмосфера, на секој обред сврзан со култовите на плодноста, обновата и животот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Велеше, како и онаа вечер кога го загубивме, дека светот му изгледа страшно стар, и дека бојата на предметите и мирисите, како што минуваат годините – слабеат; дека има потреба да се врати назад, барем во детството; го гледав и забележував дека и двајцата тонеме постепено во некакво неодредено опуштање, дека разговараме за суштински нешта, иако изгледаше дека говориме безначајни работи.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Од каде таа потреба да се сокрие идентитетот на тој што говори срамни работи, кога тој ден е токму дозволено и пожелно да се говорат срамни работи?

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Ете толку знам, господине судија. И, се разбира, зарем има потреба да кажам: не се чувствувам виновна.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Нејзината потрага, манифестирана преку потребата да открива, е вечна.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Совладувајќи ја зависта што е услов за причинување на злобни дела, тој нема веќе потреба да прави злосторства.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Чувствував потреба да те гледам, да го слушам твојот глас, како звукот на цитрата.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ако не ме повлечеше Марина, не знам што ќе им речев на другарките, не знам што ќе им одговорев, но чувствував дека имам потреба да ја заштитам Вера, мислев дека беше неправилно обвинета.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Убеден сум дека за мошне кратко време, освен тенкиот слој на македонската интелигенција школувана во бугарските училишта, народот ќе го отфрли бугарскиот јазик и ќе го прифати македонскиот, односно мајчиниот, бидејќи ќе нема потреба да го учи, како што со мака го прави тоа со бугарскиот јазик.”

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Потребата да раскажува за тоа каков бил и колку траел, ја има само оној на кого е упатен, оној што го складира во сеќавањето, оној што сериозно е заинтересиран за него.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Кај него се јавува огромна потреба да создадава, а создаденото да биде на ниво на високо поставените стандарди.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Е, откако сето ова ќе се случи, се обраќаат кон оние што треба да бидат регистратори на нивната творечка присутност и бараат од нив сериозно да ја сфатат приказната затоа што таа е плод на потребата да стрелаат во месо и да го кажат она што не може да се премолчи.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Имено, кога Канети ставил точка и со тоа го завршил романот „Кант го пали огнот“ (работен наслов) во кој библиотеката на синологот ја пеплосуваат пламени јазици, почувствувал потреба да си го поврати изгубеното право на книгите затоа што ги жртвувал, како што самиот вели, за еден роман.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Климакс Некаде прочитав дека само невоспитани деца поминуваат низ тежок пубертет. A прости, необразовани жени тешко поминуваат во климакс. Aма и за споменатите, и за другите, сепак, тој има заеднички симптоми: - силни врелини кои ве обземаат одеднаш само во одреден дел на телото,како да го печете во рерна или го дувате со врел фен, - капки пот што по линијата на веѓата се спуштаат по рабовите на лицето и буквално капат додека стоите во автобус полн со луѓе закопчани до грло во топла зимска јакна, - отсуство на желба да бидеш интимен со некого, па дури и со љубовникот,а за со мажот ич да не зборуваме, - силни налети на нервоза, во која трчаш низ куќа и бараш некого буквално да го изедеш, - чувство дека си болна од сите болести што ги прележале твоите пријателки и дека ги имаш истите симптоми на сите епидемии, птичји, свински, грипови, грутка во грло, јазол во желудник, срцебиење, камен во бубрези, тиња во жолчка, - потреба од „шопингување“ на енциклопедии за здравје, здрава храна, вежбање пилатес дома и во друштво, - отсуство на секаква желба да одиш по гости, а уште помалку некој да ти дојде, - убеденост дека си најпаметна, - ама и потреба да се биде зајадлива, џангризава, самобендисана, лоша, злобна и одмаздољубива За среќа, ова трае само десетина години и, кога ќе помине, сè се враќа во нормала, освен некои небитни промени: мажот си заминал, а не си ни забележала, децата не заминале, останале, ама ти се лути до смрт, а ти повторно со истата сила и енергија како од младоста, се трудиш да им угодиш во сè, ама нема „feedback“.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

И секогаш, и на сув камен, му успевало да создаде леб, постојано верен на сите оние клетви, заедно со кои и беше создаден, таков, немајќи потреба да ги оттурнува.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Бил отсекогаш еден човек, којшто си бил достатен на самиот себе, и кој ниеднаш не бил свикнат да бара од другите нешто повеќе, освен да бидат некаде тука, крај него, секој за себе зафатени во своите грижи, многу често други и незабележувани од него, а тој ниеднаш немал потреба да ги побара, или пак да помисли на себе си вака, како сега: Сам...

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

„Зар е можно да паднат и да пуштат корен опасните бацили токму тука?“ и полека и сигурно во мачниот тек на иследувањето се создава во него нешто како обврска, одговорност за нешто и некоја не сосем определена виновност, што се создава од самата службена потреба да се наѕира во душите, во мислите...

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Браќа мои, ние не можеме еден без друг, ниту пак има потреба да се кине еден од трите листа на детелината.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Само една ноќ барам молк од вас, о, помлади браќа мои, и да не ја прегрнуваме со многу солзи и воздишки онаа која од трите патишта може да избере два по коишто и натаму ќе чекори жива на зајдисонце.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Како и многу други поборници на легализацијата, Бендоу се обидува да го преувеличи придонесот на криминализацијата во разорните последици на наркоманијата, како што се криминалот и „вовлекувањето“ на младите во недозволена трговија со дрога, така што го набљудува како незвисен фактор.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Тој очигледно смета дека кривичните дела сторени од страна на наркоманите главно или во потполност се предизвикани од потребата да купуваат дрога по високи цени на црниот пазар.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Единственото нешто со кое можев да ја одредам правилната насока беше потребата да не се доведам во директен контакт со агресорот.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Посакувам да застанам под твојот прозорец, за да ја слушнам мелодијата на твојата душа, но секогаш кај тебе, таа граница меѓу разумот и срцето.. таму почнува и завршува сѐ... а толку ми е потребно да бидам, по малку луда и насмеана, по малку разиграна и заљубена... по малку дива и полна со живот... потреба да се изживее мигот со тебе...

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Тој ја праша дали размислува да работи, бидејќи има завршено Радничка школа, на што таа рече дека нејзината фамилија очекува дека таа ќе се омажи во добра фамилија, па ќе нема потреба да работи.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Се обидував, да ја споредам својата судбина на балканскиот дел на Медитеранот, на Охридското Езеро, како негов некогашен дел со камиевската во потрагата по енигмите на природата и забрзаните одговори на историјата, посебно балканската историја, како и реакциите на големите поети на светот, кои овде ќе минат неколку рајски денови(Андре Френо)...

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во летната медитеранска екстаза на Езерото, кога над него владее огромната сина тишина, нема човек, посебно поет кој искачен на вишинката кај манастирот Свети Наум не чувствува потреба да напише песна туку е обземен од внатрешниот неодреден порив да ги - раскаже разликите од светот од кој иде!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Умешноста да се процени вистинската состојба по такви животни потреси е обично реткаи доколку некој располага со неа ја притајува во горчливото срце: ни совладаниот можеш да го утешиш ни на славеникот можеш да му ја укажеш потребата да се смири и да мисли на иднината, на луѓето и на земјата за која бил готов да полее и своја крв.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Иако и понатаму беше неопходно луѓето да вршат различни видови работа, немаше потреба да живеат на различно општествено или економско рамниште.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Трагедијата, забележа тој, му припаѓа на старото време, на едно време во кое сѐ уште имаше приватност, љубов и пријателство и кога членовите на едно семејство се поддржуваа меѓу себе без потреба да ја знаат причината.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но проловите, само да можеа некако да станат свесни за својата сила, не би имале потреба да се кријат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Животната рутина не беше повеќе неподнослива, немаше повеќе потреба да му го покажува јазикот на телекранот или да извикува пцости на сет глас.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Одвај има потреба да се каже дека најсуптилни применувачи на двомислата се токму оние кои ја измислија и кои знаат дека таа е еден простран систем на ментално мамење.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Немаше потреба да се даваат наредби. Тие ги знаеја неговите навики.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Оваа шема, одвај има потреба да се каже, е обичен сон со отворени очи, и е невозможно да биде остварен.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Постепено почна да минува помалку време спиејќи, но сѐ уште не чувствуваше потреба да стане од креветот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Стварноста го врши својот притисок само преку потребите на секојдневниот живот - потребата да се јаде и да се пие, да се има засолниште и облека, да се одбегне проголтувањето отров, или скокањето од прозорецот на најгорниот кат и слично.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Да се биде идеолошки исправен значи да не се мисли - да нема потреба да се размислува. Исправноста е несвесност“.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но далеку најзначајна причина за преуредување на минатото е потребата да се сочува непогрешливоста на Партијата.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Она што беше дури и полошо отколку потребата да се сконцентрира на една серија од детални задачи, беше потребата да го прикрие своето неспокојство од телекранот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Немаше потреба да му го каже тоа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Си велев, мало место, заакано меѓу ридјата, никому не му правело впечаток и никој не осетил потреба да го слика.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Симон, со време, залегнал во Долнец и, како што ми кажуваше Лена, тој самиот велел дека си разгазил свои патеки и дека, дури, немал потреба да среќава многу луѓе и дека, дури, чувствувал зазор од појавувањето на некого.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

По онаа бура, по оној гнев на Симона, повреден од тоа што Лена не му се дава, ранлив кога беше во прашање брат му Борко заради чувството дека предноста и грижата и на родителите и на другите била секогаш свртена кон него, а тој божем запоставен, а сигурно и заради внатрешната потреба да го симне од себе товарот на едно сведоштво на злостор, по таа бура, значи, по тој гром што ја удира Лена, таа го врти мојот телефонски број што бев ѝ го оставил кога летото, пред можната прослава на јубилејот на браната, ја бев посетил кратко во Долнец.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Тој едноставно сакаше тоа да биде место во кое клинците не би чувствувале потреба да се муваат 24 часа дневно.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Се ракуваа со Марија. Се разделија. Имаше потреба да се сврти.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Вториот дел што содржеше мал број записи направени од Едо синот и беа општо земено поинтересни, прво, поради тоа што беа писмено напишани, второ, што беа на едно поосмислено рамниште и, трето, за авторот посебно интересно,што беа израз на потреба да бидат направени, факт во кој авторот откриваше писател.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

„Како се викаше?“ заинтересирано праша Кау не чувствувајќи потреба да брза. „Не е важно“, рече Су.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Инаку потребата да се појави за да ме зазбори и овојпат Привидот ја оправдува со една моја забелешка, што божем негде ја имам речено (а којзнае што сум рекол и што му било пренесено!).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Погледнете го јаболкото додека не е начнато а потоа утврдете на што ќе заличи откако ќе бидат сторени спомнатите касаи – ми објасни Никола Леко алудирајќи на потребата да се користи здравиот разум.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Таксистот, пак, за чудо, осети потреба да продолжи: - Извинете, да не сте Вие од Куманово?

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Не знам дали ме разбираш? ...

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Фактот дека кравата секако би се вратила кога навистина би почувствувала потреба да ѝ се потегнат вимињата воопшто не ја засегал Брунила Вексли.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

- Спиј кога веќе не си доволно буден - заповеда пред да ме бакне.