прав (имн.) - се (зам.)

Стоеше сама на патот, како заслепена утка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
18. Дали навистина постоела онаа самовилска атмосфера на играта, со прекрасните андрогени играчи, потполно предадени на мигот, додека волшебниот прав се истура врз главите на збунетите дворјани, аматери, воајери што ѕиркаат од страните, залудени од фантазмите на магијата и метаморфозата?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Босите нозе и правта се родени негде далеку но соништата ќе слезат и од белиот ѕид.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
А низ село, кокошки разбегуваат околу мене, подлетнуваат, кракаат и пердуви им се креваат наугоре и прав се крева наугоре, а јас само трчам и пак си мислам дека соништата не кажуваат ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кога правта се стаи, виде дека таа е единствениот човек што слегол од автобусот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во улиците го нема она довикување по муштериите, а колку се оди кон пристаништето, нечистотијата и правот се зголемуваат, како и во секое пристаниште во светот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Прав се крева по секој направен чекор.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)