практика (имн.) - всушност (мод.)

3. поимот за науката или за научноста на науката - она што секогаш ја определувало како логика - поим кој отсекогаш бил философски, иако научната практика всушност никогаш не престанала да го оспорува империјализмот на логосот, повикувајќи се, отсекогаш, и сѐ повеќе и повеќе, на нефонетското писмо.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но денес нешто ѝ допушта да се појавува како таква, дозволува да се води сметка за неа, без оваа новост да може да се преведе во сумарните поими на мутација, експлицирање, акумулација, на револуција или традиција.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)