пример (имн.) - за (предл.)

Се сеќаваме на фразите „Некогаш дамна / во далечна Галаксија“!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е совршен пример за идеолошко спарување на фамилијарното и туѓото.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во тренд е теоријата да може и да знае да ги користи слоганите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но едновремено имаме „E.T./phone-home“ и „Beam me up, Scotty“ - кои обата се пример за изедначување на неслични семантички елементи како дел од конечна стратегија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се набавуваше, по тајни канали, странска литература, се консултираа библиотеки, се пластеа познатите примери за опасностите од козите, но намерно се забораваа книгите за позитивните својства на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Така аскетскиот арсенал на тие парадокси, забележан во старите елејски учења и одредени во схоластичките примери за Ахил и желката и Лакот и стрелата, денес можеме да го збогатиме и со новиот технолошки пример...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Веќе не е сигнификантен полниот однос на мажот и жената, туку интерфејсот меѓу човекот и машината. Телото е застарено.“ 40 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Значаен пример за таков тип уметничко дело е и компјутерската интерактивна инсталација на австралискиот (а работи во Германија и Холандија) уметник, Jeffrey Shaw: Виртуелен музеј.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Безмилосно и непоколебливо, мошне луцидно, продлабочено и со големо чувство за релевантноста на проблемите што ги загатнува (притоа совршено избегнувајќи ги замките на баналноста и дидактичноста, толку карактеристични за сегашните кобајаги либерални нови идеолози кои во значајна мера се истите оние божем одвеани марксистички цензори сега видливо присутни по разни „невладини“ и „граѓански“ здруженија од каде делумно пак финансиски го контролираат текот на идеите), Буден просто се наметнува како пример за улогата на интелектуалецот во (по многуте гадости) сличните источноевропски општества во „транзиција“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Системите можат да бидат многу прости, како броењето од еден до десет, што исто е нарација. The falls за мене е пример за спротивниот начин, и дејство.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ваквото алтернативно толкување на когентни (ius cogens) и императивни норми со останатите законски субординирани прописи е класичен пример за противуставност и авторите на оваа студија сериозно размислуваат да го искористат своето уставно загарантирано право и поднесат претставка до Уставниот суд на РМ, како споменатите норми во иднина би можеле да биде касирани.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во случајот на денешните постколонијални земји, кај многу од нив во Третиот свет, национализмот може да стане оправдување за многу работи, како на пример за: укинувањето на личните слободи, еднопартискиот систем, диктатурата на армијата, култот на водачот и различните форми на екстремна ксенофобија.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Следува еден пример за поставување прашања, образуван според таа структура. (а) Добро, значи вашата тетка Мевис би можела да биде во најдобра позиција да предвиди едно такво постигнување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова има “драматично” учество во архелогијата на алтернативните сознанија за личноста и за нејзините односи со другите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Глувче е фасцинантен расказ, од кој можат да се изведат бројни значења, како на пример за соживотот на разните народи на иста територија и сл. Но главното е самата приказна.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
121. Најубедлив пример за тоа беа добар дел од членовите на МНЛД што имаа или српско или пак и српско и бугарско образование и воспитание: Мисирков, Чуповски, Константинович, Русуленчич, Петковски, Антонович, Ничота, Мишајков, Дедов, Џолевски, Николовски и др.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Пример за таков совршено природен читател бил и царот Наполеон.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Има многу примери за хировитите барања на музичките ѕвезди.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Па, вие сте жив пример за лажно и „вештачко“, вие сте огледалото за глупиот хероин!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но, истовремено е неизбежно, и е пример за анархично застранување, лизгање во двосмислености на значењета и евокациите, или, што е исто, за Дишановиот испрекинат и “спирален” автоматизам, кој се храни со иронијата и со случајноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Како пластичен облик на индиференција, редимејд-от е парадигма за дефенестрацијата на Уметноста (со голема почетна буква), и на типот на вообразен уметник од 19-от век, а ова последното особено се однесува на Дишан.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Често пати кога ќе ги видам поклопените стрелки на часовникот, паѓам на суеверие дека во тој миг некој помислил на мене. Не е тоа суеверие, како пример за црните мачки.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Најстарите примери за конвенционална употреба на пишуваните симболи откриени се на глинени таблички во различни предели на Блискиот исток и југоисточна Европа и потекнуваат од периодот околу 3.500 години пред нашата ера.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И во животот на Албер Ками е предочен европскиот трагизам, во неговата лекција за апсурдноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Париз е најдобриот пример за тоа, но Ками запира на Виена, како град крстопат на историјата, кога одекнуваат ударите на историјата, има ноќи кога небото се покрива со крв, камените коњи чиниш ќе полетаат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Има народи кои постојат надвор од нивниот автентичен, прв или роден јазик! Но дали би можел да ми посочиш пример за тоа?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Многу јасен пример за ова е хипертекстот. Не е пријатен за употреба - бидејќи се случува на компјутерски екран - но е далекусежно револуционерен во размислувањето.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Јоже беше визионер илуминатор и милионер пример за секој млад пионер идол на секој дрт пензионер Од машинбравар до претседател пцуел по Бога народ не пател секој што мрчел камења кршел кој не го љубел Идризово му судел Ако си серел по Јоже Броз ќе си ги видел Удба и Кос ако си кажал за него штос ќе си се убиел згазен под воз Работа имаше сѐ беше в ред Германија, Либија се одеше гурбет бизнисот цутеше динари грст се шверцаа фармерки дури од Трст Народот жали по златното доба Центро и Славија пукаа од роба полутки, одмори, тринаести плати на Водно се градеа луксузни палати
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Македонија е школски пример за фантастика - за премин од едно на друго рамниште на раскажување; - за премин од реалниот во измислениот свет - за губење на границите.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А можеби професорот и самиот дошол до заклучок дека сознанијата од литературата и не се најсреќни примери за науката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се сеќавате на Аристотеловиот поим катарза, и на неговата теорија за трагедијата?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ќе се обидам да дадам неколку примери за ширење на амбиваленцијата и плурализмот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како што истакнуваат Бауд и ван Шендел: „Тие се основни примери за тоа како менталните конструкти можат да станат општествена реалност.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
И да не бевте формални емигранти избегани од својот роден дом (епскиот македонски збор вели: откорнатици!), сигурна сум дека моралниот кодекс на Твојот Татко и на Твојота Мајка врз целото ваше семејство ќе се пренесуваше на сосема ист начин и ќе си функционираше сосема идентично, создавајќи ви стандарди што безусловно ги определуваат сите ваши постапки и што е поважно! обврзувајќи ве тие стандарди да ги пренесувате на своите деца и внуци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ти си се трудел да ги бележиш настаните што се покажале како важни, дури и клучни за животот на твоето семејство (најчесто него го атрибуираш како емигрантско и балканско), но и да ги профилираш неоспорните протагонисти на тие настани: Твоите родители есенцијални, морални, егзистенцијални и (оттука) творечки, естетички вертикали на твојот свет. Не само литературен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тие настани најчесто се селектираат така што преку нив треба да се бележи севкупната судбина на едно семејство, што служи како пример за начин на живеење во рамките на животот на еден цел народ (Solar, 2006: 262).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Овој, човек, си реков, е типичен пример за еден од оние кои обожаваат да им прават интриги на своите конкурентни другари, на кои веројатно цел живот им прават лице дека животот би го дале за нив.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)