просторија (имн.) - се (зам.)

Од длабочината на просторијата се крева некој глас Кој вреска?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Додека го пиеше, тргаше на лулата и сета просторија се зачадуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во просторијата се појави Иле Маленко – Брзакот, онаков каков што сите го знаеја, но сега со рацете на грбот, во лисици, со изразито набрано чело и оѕверен поглед; подзастана, брзо подпогледна в лево и в десно и, бидејќи во недоумица, не се помрдна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Додека се запознавав од детаљ до детаљ за творечкиот и интимниот живот на Сметана, наеднаш низ музејските простории се разнесоа ариите од „Продадена невеста“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од соседната мала просторија се слуша детски плач кој трае во текот на целата сцена.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)