рака (имн.) - па (сврз.)

Да си подадеш рака па да се истргаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Молкум рашири раце па трите гушнати, со еден офтеж - тажалка - душиве карпи распукани...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)