расипништво (имн.) - во (предл.)

„Тоа е тоа!“ рече човекот на крајот а жена му како потврда кимаше со главата, „најдобро е мирно да се иселиш, расипништво во оваа зграда нема да трпиме!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)