сеач (имн.) - фрли (гл.)

Како сеач фрли го од дланка просото на спомените и гледај:низ ретко сплетениот ѕид на колибата навлегува денот доброволно кинејќи се во млазови, циникот, сега се распознава.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)