сечило (имн.) - во (предл.)

Додека ја смируваше својата лутина, збивајќи го острото сечило во телото на Јурукот, некаква далечна, избледена слика, или одглас на некаков разговор, за миг му прелета низ главата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Звучно се зарива сечилото во снагата на шумата.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)