слава (имн.) - од (предл.)

На сѐ беше готов Лествичникот, тогаш Писмородец лажен, само славата од таткото негов да не помине во туѓи раце.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но уште нешто, Не ме прославувајте постхумно Зашто славата од мермерниот споменик Ќе му ја препишат на некој прочуен вајар Јас ќе сум олицетворение на замрено славје Честитката вреди само кога в очи се гледа А замокот вечен со катанец беден, Се проголтал и се збришал, сал неколку слова...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)