случајност (имн.) - или (сврз.)

Тоа поттикнување се случи оној ден кога без да се разбуди спиеше над дванаесет часови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, токму тоа не подвојува, па и јас, како и Теди Москов, се прашувам „Дали кај него наоѓањето е случајност или Бог?“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ведран ме поттикна да буричкам по длабоката темнината на соништата уште при неговото второ доаѓање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зборот, само игра на случајноста или трагач по загубениот поларен свет: помеѓу јатата ситни птици на островот на смрзнатите водопади, со патишта што треба да се изодат пред да станат проодни А сонува Атлантиди во ѕвездениот архипелаг Зборот, раскрилен бран што срчено ќе го крепи Ноевиот ковчег во водите без граници Или само фрлен зрак врз твоето мрачно лице што не знае каде спие, кај се буди, А сонува Атлантиди во ѕвездениот архипелаг Зборот, потоната надеж и измолкнат крик од молчеливите води.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Дали тоа беше случајност или тоа беше во воздухот?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Оној со кој си се родил, со кој случајноста или семејството те сврзало.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А и она негово име Иван, што ми го навести сонот, не беше рожба на случајноста или на мојата досетливост.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Случајност или духовно среќавање? Албанскиот брег на Охридското Езеро ја инспирира повеста на слободата на еден друг балкански писател, Исмаил Кадаре, со наслов на книга сам по себе субверзивен: Летот на последниот преселник.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)