снег (имн.) - не (чест.)

Навистина надвор беше студено, тивко и мрачно но никаква миризма на снег не се чувствуваше.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Снегот не се топел. Само врнел и врнел...
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Така и со појавата на срната, иако таа го разнежи, иако почувствува задоволство дека може да ѝ помогне, сепак изостана онаа вистинска, пенлива детска радост, што би се случило кога би бил и дедо му крај него, кога снегот не би паѓал толку застрашувачки и кога не би постоел тој скриен, тој леден страв што го остави ненадејното волчешко завивање.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Требаше да стигнеме вчера. Појдени сме уште од вчера утро. Но снегот не нѐ пушташе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Никогаш како досега снегот не звучи толку гласно.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Веднаш зад плевната, на три, четири чекори беше оградата од трње, која сега под снегот не се ни забележуваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Високиот снег надвор беше стврднат како чкор, а месечината така блештеше врз него што се гледаше сета нечистотија со која белината беше испрскана во деновите додека нов снег не паѓаше, а стариот не се топеше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И слушаме дека на Пелистер врне снег и дека од снегот не можат да го искачат топот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)