сон (имн.) - глас (имн.)

Главно зборуваше за својата голема тага, за тоа како ја будат среде сон гласовите на несреќата; го проколнуваше оној „кој му ја фрли смртта в прегратка“; но како што минуваше времето не забораваше да забележи дека нејзин Ролан таму горе сигурно е задоволен бидејќи на неговата могила секој ден осамнува свежо цвеќе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Прв пеан: Прв сон Глас: Времето запре за миг... сред мрачната темнина со девет агли... со песните на деветте музи: Пиерови ќерки... овде во преубавата Македонија, за сите, па и за гатачите, се поднамести Македонија во ноќта под црните магли... да ги прераспореди сенките на тврдините свои: така да стојат!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Не забораваше исто така да напомене дека голем бил бројот на оние што го почитуваат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)