спокој (имн.) - го (зам.)

„А јас клучот на спокојот го носам за да ја засолнам самотата во ноќта мирна Така од ѕвездената непрегледност ширна далгите езерото кон брегот го носат“.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
На улицата имаше луѓе коишто својот спокој го прикриваа со израз на неодреден страв на лицето. 71.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)