срце (имн.) - нејак (прид.)

Волците слепо ја следеа по бескрајното снежно море и ја оставија, а таа како да си дојде на себе: далеку ги заобиколуваше јуруците, се плашеше од нивните развлечени песни; ноѓе го гореше под срце нејакиот пород и се разбудуваше и кога по земјата ќе зашушкаа ланските дабови лисја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Волците слепо ја следеа по бескрајното снежно море и ја оставија, а таа, како да си дојде на себе: далеку ги заобиколуваше јуруците, се плашеше од нивните развлечени песни; ноќе го грееше под срце нејакиот пород и се разбудуваше дури и кога по земјата ќе зашушкаа ланските дабови лисја.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)