станар (имн.) - може (гл.)

Првата е веќе во текот на изградбата, кога станарите можат да делуваат со свои предлози, па и со својата работна сила, а другата е post festum, кога им се дава можност за преобликување на веќе изграденото.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)