стражар (имн.) - да (сврз.)

И можеби ќе се кренеше нешто, да не дотрчаа стражарите да нѐ избркаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се собра сето село со секири и вили да го расчеречи, но Делин викаше кон луѓето и не ги оставаше да се доближат до него. Постави и стражар да го чува.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Трајче почна да размислува: „Кога би можел некако да избегам? Ама како? Стражарот да заспие... Но вратата е заклучена, прозорчето високо...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ќе поминат веројатно пет секунди пред стражарите да дотрчаат во ќелијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)