суштина (имн.) - или (сврз.)

Но ние веќе знаеме ако таа е неименлива, дека тоа не е привремено така, затоа што нашиот јазик сѐ уште не го пронашол или попримил ова име, или затоа што би требало да го пронајдеме во друг јазик, вон конечниот систем на нашиот сопствен јазик.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За момент ќе дојдеме до него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа е попрво затоа што за неа не постои воопшто никакво име, дури ни името суштина или битие, дури ни différance, што не е име, што не е чиста номинална единица, што без престан се дислоцира себеси во еден ланец од разликувачки И разликувачки супституции.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)