татковина (имн.) - во (предл.)

Со неа ќе ја откријам лирата со која Ахилес им пееше на своите војници; со неа просторите ќе ги заробам во време и како граница меѓу столетијата ќе ја оставам својата надеж во која – сѐ понатаму ќе се пресоздава и множи; со неа јас ќе одминувам и ќе се враќам во ѕвездите; необјаснивите знаци на луњите и на пустошот, низ надежта ќе ги пресоздадам во тајнопис кој како жесток призив: мртвите ќе ги гледа живи – живите мртви а татковината во мртвите ќе чита свое спасоносно писмо. ***
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
118. Според Правилата на Дружината „Вардар” од 15.3.1894 год., целта на Дружината била: а) да работи врз испитувањето и запознавањето на својата татковина во земјописен, народностен и историски поглед; б) членовите на Дружината заемно да се помагаат, како во воспитен и морален, исто така и во материјален поглед; в) да работи врз сестраната подготовка на своите членови за да можат што подобро да му послужат на својот народ во државата на Неговото Величество Султанот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Слабите отпадници од разните животински видови, немајќи простор во кој би можеле да се сокријат од своите надмоќни роднини, си нашле татковина во крилото на ноќта.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во чест на сето тоа, решив да ја поддржам својата нова татковина во нејзината определба да ја поддржи мојата стара татковина така што ќе ѝ напишам една литературна творба.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Над него се простирала загатвила степа без одговор на неговите маки, дел на татковината во која човечките жили се зајакнуваат со степски ветар и кобилско млеко.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Бившата ни татковина во овој поглед беше вистинска Оаза на изобилството.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Навикнат, речиси предодреден во моето албанско емигрантско семејство на постојано докажување, привикнување, приспособување на судбината, со сизифовски ритам како да се обидував да го искачам каменот Македонија на врвот на вистината, како некаква компензација за мојата изгубена татковина во емигрантската судбина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)