Како и да е, на крај, ќе те замолам - земајќи го предвид твоето веќе прилично респектибилно искуство во разни „модуси на преживување”, а освен тоа и доследноста и „искреноста” (што и да значи тоа!) на твоето творештво - да промрмориш пар зборови за помладите читатели на Маргина на коишто толку очајно во ова распад-време им требаат поавтентични културни херои и што помалку демагошки стратешки визии. Дрн-дрн...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ова ти се случува само сега, ќе дојдат подобри времиња, ќе се цени твоето творештво.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Атмосферата не е баш сјајна, но, ете, јас одам на некои ликовни колонии, можеби баш и не сум најкомпетентен да ја просудувам атмосферата... Знам дека тебе тоа ти е најважно и извини што дури сега зборуваме за она што е всушност придвижувач на целиов овој разговор, и што пред сѐ те легитимира - твоето творештво.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)