текст (имн.) - ги (зам.)

Поради две причини: овој град и оваа култура, баш и не респектирајќи ги мистериите на Другоста, се бескрајно жедни по вакви соголени легитимирања (лична карта, кратка биографија...) Втората причина е што во текстов ги уфрлив следните клучни зборови: Маргина, Лифт, сурфирање, рабови, децентрализација.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во истиот број била пренесена и информацијата за демонстрациите што биле изведени од „Македонците кои имаат врска со Бугарија“ и кои се надевале дека „нивниот дел од Југославија (се мисли на делот на Македонија во рамките на Кралството Југославија, б. м.) ќе ѝ биде даден на Бугарија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Зошто своите текстови ги потпишувате како група, а не како автори?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Информацијата недвосмислено покажува дека дописникот на „Вашингтон пост“ добро бил запознаен со историјата на македонскиот народ, бидејќи тој во текстот ги двои Македонците од Србите, како народ со посебна национална припадност, што го потврдува и информацијата од 25 март 1941 година во истиот весник, дека демонстрациите во Македонија може да „предизвикаат незгоди меѓу Македонците и Србите“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Разликувајќи меѓу јавниот (политички) интерес и приватниот (економски), овој текст ги истражува причините и модалитетите на приватна узурпација на јавниот простор, како и уметничките стратегии за негово повторно освојување, со посебен фокус врз уметничката продукција во Централна и Источна Европа. 78 Naomi Klein, No Logo (London: Flamingo, 2000), 131. 70 2.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тоа е прекрасна огледалска алатка која ви овозможува да согледате дека вашето логично резонирање никогаш не е сосема точно. Тематот го подготви и текстовите ги преведе: В. Симовска 56 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ова прашање е уште поважно и ургентно во пост-социјалистичките држави, во контекст на нивната транзиција кон неолиберален капитализам, каде што јавниот простор сè повеќе е узурпиран од приватниот капитал.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Поимот на текстот, бидејќи тоа во одредена ситуација ми се причини како неопходно, јас од стратешки причини го поопштив и како текст ги означив еднакво како институцијата така и политичката ситуација, телото, танцот итн., што очигледно даде повод за многу недоразбирања, бидејќи сум обвинет дека се текстуализирам, дека целиот свет го ставам во книга, што е очигледен апсурд.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)