телефон (имн.) - или (сврз.)

Загриженост; очајување, дури, бидејќи бевме прилично оддалечени од сѐ, во foret која беше sans на телефонот или љубезните ренџери, на plage која беше sans на чуварите или другите званичници освен можеби само­поставениот директор за паркирање кој покажа строго сочувство кога на лош француски му ја пријавивме својата загуба, но кој не можеше да ни помогне на било каков начин.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Момент, - ја крена раката Горда како да се вслушува во некој шум - ѕвонење на телефон или тропање на вратата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Секако, потоа ќе заѕвонеше телефонот или искрснеше некоја итна и неодложна работа, која редовно ме спречуваше во моите намери, но за нивна среќа, а можеби и моја, оти инаку не знам што сѐ можеше да се случи со мојата, веќе до влакно, истенчена толеранција...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Таа постои преку нашата интеракција. широко определена, виртуелната реалност понекогаш се протега преку многу аспекти од електронскиот живот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Покрај компјутерски произведените бироа, таа ги вклучува и виртуелните личности што ги знаеме преку телефон или компјутерски мрежи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)