тема (имн.) - што (зам.)

Сакам да кажам дека книгите од Твојата иницијална (прва) авторска фаза оние десетина тома во кои се собирани Твоите есеистички и критички текстови концентрирани врз одделни книжевни феномени или маркантни писателски личности (да не ги заборавам патописите!) главно ги читав како колешка, професорка по компаративна книжевност, теоретичарка на која примарниот (дури и исклучителен) интерес ѝ се посочените топоси или теми што Ти си решил да ги третираш следејќи ги строгите правила на научната методологија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Езотеричните професори, интелектуалци, дури и кога се здобиле со гламурозни книжевни имиња од кои се останува без здив, главно ги перципираме како вид книшки молци што произведуваат дебели и здодевни книги...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Фрустрации Кастрации Но од каде постои толкава мотивација За една ваква здодевна нарација И потреба за патронизација На тема што бара будна опсервација Човештвото подлежи на вечна деградација Есхатологија - неминовна девијација Ќе речете - тоа е - модернизација Чекорење во простор без гравитација Кај владеат закони за левитација Без можност за поинаква визуелизација Без концепт за креација И само манипулација...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Можеби специфичноста на таквиот однос произлегува токму од некаква потреба по научна објективност (или, можеби, по академска неутралност?) врз која тој и се втемелува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Од овие причини тој се одлучил да им презентира преписи кои најконкретно упатуваат кон темата што ја најавува.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)