тиква (имн.) - од (предл.)

Стегам повторно. Му ја акнувам тиквата од плочките...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Крши си а сега тиквата од ѕидот, ама го пушчи заекот меѓу нози, оди сега ваќај му а пашката!“ — и стана од столот да го суредува заирјето што го донесе Трајко од пазар, оти нејзина беше таа недела.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А, се сеќавам дека престиж беше да имаш ноже специјално за правење форми од дуњата на Џорџе Балашевиќ, од „строубери“ од „Д Битлс“, од тиква од една за мене грда македонска песна, па да ги свариш во компот и задолжително да поделиш по комшиките зашто која е финтата ако теглите ги наредиш во визба во која само ти влегуваш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Упорно ѝ го мавам темето од оградата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа е животот!... Треба добро да го почувствуваш...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)