топола (имн.) - го (зам.)

Но, иако градбите што растеа како тополи го потурнуваа него - со куќичката и старата - сѐ пониско од земјата, железничарот Круме сепак се враќаше дома со претчувство дека ќе здивне: ако ништо друго, тоа го ветуваше преполовеното пагурче.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)