трчање (имн.) - и (сврз.)

Таму нѐ носеа не за да гледаме футбалски натпревари, туку во трчање и играње на зелениот килим од ниско искосена трева да го поминеме половината ден.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Што да правам со куците? Тие не се способни ни за одење, а камо ли за трчање и маршеви...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Од трчање и влечење во шумата и ливадите, лактовите и стапалата им се голи, искинати фустаните.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
XIII Боже, што сè не ќе доживееме, рекоа луѓето кога станаа изутрината, кога почуствуваа како да се наоѓаат во стаклено ѕвоно: секој глас, секој звук, па дури и најмал шум - се слушаше кристално јасно, како да се одбиваше од нешто, како да се умножуваше; се мешаа гласовите на луѓето, на добитокот, на кокошките, на птиците, плачењето и викањето на децата, трчањето и тропањето на коњите и магарињата, чкрипењето на вратите - сѐ се мешаше и сѐ се одбиваше умножувајќи се; некои ги ставаа дланките на ушите, ги лепеа и одлепуваа, слушајќи во ушите некое непрекинато: ва-ва, ва-ва.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Најпосле, „дортмунтскиот“ од Атина пристигна. Настана трчање и општа раздвиженост на перонот и - наеднаш сѐ се среди.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Значи за мене тоа беше доба на трчање и на натпревари.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)