утро (имн.) - повторно (прил.)

И токму се понадевав дека се се движи кон доброто а за моето ерѓенство се разгорува уште едно огниште, наеднаш сфатив дека таа ти дошла или да ми стави оглав или да се одмаздува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа утро повторно почувствував потреба за обликување.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Си помислив, сепак постои правдина, како што постои и сонцето што секое утро повторно се појавува по темната ноќ само за да не потсети дека убавото не умира.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Уште не го беше преболела тој страшно болен факт, кога истиот тој необичен поштар, нејзе непознат, едно утро повторно дојде кај нив. Со ново известување.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)