форма (имн.) - има (гл.)

Тие сочиненија негови, што ги викаме Претсмртните ливчиња на Мида, два листа сѐ на сѐ, велеа дека текстот на записот чудна форма има, и дека целата одаја, всушност е чудно устроена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Утредента еден од офицерите дојде в село кај Полин со уште неколку војници да ги видат растенијата како изгледаат, каква форма имаат, боја, мирис, вкус.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Музиката како уметничка форма има еден од најсилните впечатоци во раните сензорни состојби на психоделичното доживување.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)